Geçtiğimiz çarşaf listeli seçimde geçerli 12% karma, yanan da (çoğu karmadan) 12% oy vardı. Karmayı kaldırmak halka rağmen siyasetin dik alasıdır. Partiler neden mühür değil de karma sorusunu kendilerini sorma yerine halkı zorlamaya çalışarak daha çok insanın sandığa gitmemesini sağlayacaklar bu hamle ile
(Barış Erkmen)
Karma oy kullanma meselesi ilginç bir konu. Ülkenin içinde bulunduğu sürece göre avantaj ve dezavantajları vardır. Seçmen açısından bakacak olursak bugün bir çok seçmen herhangi bir siyasi partiye kendini ait hissetmemekte ve karma oy vasıtasıyla tüm partilerden beğendiği adaylara oy verebilmektedir. Hatta 1-2 sefer karma oy vermiş bir seçmen olarak en sık yaşadığım sorun sandıkta 50 kişiyi tamamlama sorunudur. Yani partilerin listeleri o kadar kısıtlıdır ki, tümünü toplasak bile ideal 50 kişiyi bulmak her zaman zor olmuştur.
Karma oyun bir diğer sonucu farklı partilerden adaylar arası işbirliğini mümkün kılmasıdır. Bugün 4-5 farklı partiden farklı adaylar, mühür vurmayacağı açıkça belli olan bir seçmen ile karşılaştıklarında, ortak liste yapıp birbirleri için de oy isteyebilirler. Bu tavır partilerin ideolojik temelde örgütlendiği dönemlerde “siyasi etik dışı” bir tavır olarak düşünülebilirken, tüm partilerin merkezde yer alma eğilimi ile daha sıradan bir durum halini almıştır.
Karma oyun kaldırılmasının bir diğer neticesi, Milletvekillerini parti içindeki sıralamaya ve dolayısıyla Parti Başkanının otoritesine daha bağımlı hale getirecek olmasıdır. Bu da zaten genellikle parti içi demokrasi sorunundan muzdarip olan partilerimizde, daha da az parti içi demokrasi demek olacaktır.
Karma oy meselesini ülkenin içinde bulunduğu sürece göre değerlendirmek lazım derken kastım aslında demokrasi adına öncelikleri belirlemektir. Şu anda bizim coğrafyamızda en büyük tehlike rejimlerin otoriter tek adam rejimine evrilme ihtimalidir. Karma oyun kaldırılmasına bu açıdan bakacak olursak, seçmenin kendi iradesi doğrultusunda kendi listesini yapmasını engelleyecek, farklı düşünce ve partilerden adayların işbirliği yapmasını, iletişim kurmasını engelleyecek ve son Cumhurbaşkanı seçimlerinde yaşadığımız türde kutuplar arası gerginliği artıracak bir adım olacaktır. Siyasi partilerin bu konudaki tavrı ne olacak göreceğiz ancak ben özellikle de demokrasimizin sürekli müdaheleye uğradığı bu dönemde yukarıdaki gerekçelerle karma oyun kaldırılmasına karşıyım…
(Mehmet Ekin Vaiz)
KKTC’de organizasyon diye bir şey yok. Devlet var ama organları yok. Kamu var ama işlevi yok. Bürokrasi var ama bürokrat var. Bir sistem kurulmuş, herkes oradan maaşını da alıyor ama, vergisini ödeyene bir hizmet verilmiyor
Kamu çalışanı bu sistemden memnun mu? Değil bence. Her gün vatandaşla yüz yüze kalan onlar. Sağlık, eğitim hizmetlerini devletten kamu çalışanı tam özel sektör eksik almıyor. Bu bozuk yapı aslında hepimize azap veriyor
Top yekûn bir sistem tartışması olmadığı sürece de kişiler değişecek ama bu halkın yaşadıkları değişmeyecek. Bir bakın memlekete? Zamla azap arasında sıkışıp kaldık. Hükümet krizi var diye, hiçbir ciddi adım atılamıyor
Faiz Sucuoğlu’nun hükümet kurma çalışmaları sürecinde yeni şeyler konuşmaya başladık. Ancak, biz konuşana değil, iş yapana odaklanmayı öğrendik. Maalesef konuşma şampiyonu bir siyaset dünyamız var. İş uzlaşı ve işbirliğine geldi mi? Kimse ortada yok
(Hüseyin Ekmekçi)
Kahramanlık yaratmaya, masallar uydurmaya gerek yoktu…
Zaten inanan da olmadı…
Kabinesini Cumhurbaşkanına sunup Başbakan sıfatını almadan önce elçilikte ayağa gitmek, düğme ilikleyip “nezaket” ziyaretinde bulunmak UBP’de adettendir…
Bize yeni, yepyeni bir sayfa lazım…
Demokrasiye sahip çıkılan,
Fakirleşme dert edilen,
Kıbrıslı Türklerin özne olduğu, öngörülebilir, planlı - istikrarlı bir düzen.
(Ürün Solyalı)
Sosyal Medyanın Sesi
