Ralli tarihimize ışık tutan TiginKişmir’in,eski rallicilerden Işılay Çolakoğlu ile yaptığı röportaj şöyle:
“3 Kasım 1950 yılında Lefkoşa’nın Yenişehir bölgesinde dünyaya geldim. Esas mesleğim araba döşemeciliğidir. Kardeşim Cengiz Çolakoğlu ile birlikte 30 yıl bu mesleği yaptım.
Çocukluğundan beri sporun her branşına çok ilgim vardı. Ancak otomobil sporlarında aktif sporcu olmak ilk hedefim olmuştu.Otomobil sporlarına başladığım günlerde Salih Çeliker,Ahmet Kişmir ve bir grup rallici arkadaşımızla birlikte İngiliz elçiliğine gidip ralli filmleri izler, filmdeki rallicilerin sürüş becerilerini inceleyip kendi sürüş becerilerimizi geliştirmeye çalışırdık. Aileme, arkadaşlarıma ve çevreme karşı güven veren bir yapıda ve dürüst birisiyim.
Ralli sporu ile 1970’li yılların başlarında Güney Kıbrıs’ta yapılan uluslararası rallilere katılan Ali Sipahi’yi izleyip, desteklemeye gittiğimiz günlerde tanıştım. Merhum Ali Sipahi’ye Allah’tan rahmet diliyorum.
Ralli sporuna başladığım ilk aracım BeachBuggyidi. İlk yarışım ise 4 Temmuz 1976 yılında Plümer Koruluğunda yapılan kros organizasyonu idi. Bu yarışı 5. srada tamamlayarak ralli hayatıma başladım. Ralli hayatımda ilk co-pilotum ise kardeşimPalay Çolakoğlu idi. Ralli hayatım boyunca her zaman pilot oldum. Co-pilotluk hiç yapmadım. Rallide ilk birincilik aldığım yarış için ise çok ilginç cevabım var. Bizler 4 kardeştik. Aramızda sürüş tekniği ve becerisi en iyi olan Cengiz Çolakoğlu’ydu. Yarıştığımız dönemlerde her zaman stratejik olarak hazırlanıp, stratejik olarak düşünüyorduk. Bundan dolayı Cengiz Çolakoğlu’nu yukarıya nasıl taşıyacağımızı planlayıp ona göre yarışıyorduk. Bu stratejimizde genellikle başarılı oluyorduk.İlk öncelik Cengiz’in kazanması olduğu için benim birinciliğim yarış kazanmışlığım hiç olmamıştır.
Hiç unutamadığım ralli ise Esentepe bölgesinde yapılan bir yarıştı. Bu yarışı hiç unutamam. Aynıvirajda 4 rallici arkadaşımız kaza yaparak yarış dışı kalmışlardı. Sağlık durumları iyiydi ve yarıştan sonraki günlerde bu olay üzerinden çok espiriler yapıp gülmüştük. Yine unutamadığım iki başka olay daha var. Yıllar geçmesine rağmen hiçbir zaman unutmadığım ve unutmayacağım olaylardı. Yine o dönemin hızlı sporcularından olan Ünver Rüstem’in arabası ralli esnasında arıza yapmıştı. Rakibimiz olmasına rağmen arıza yapan aracını bizim aracımızla çekip finişe getirmiştik. İkinci unutamadığım olay ise yine bizim dönemin hızlı rallicilerinden olan Serdar Denktaş’ın ralli arabasının benzini bitmişti. Ben de o rallide kardeşim Cengiz Çolakoğlu’na servis desteği veriyordum. Yanımda bulunan benzini Serdar Denktaş’a vermiştim ve Serdar Denktaş vermiş olduğum benzinle o ralliyi bitirmişti. Bunu da söylemem gerekiyor.İyi ki Cengiz’in benzin ihtiyacı olmamıştı. Aksi bir durumda kardeşim Cengiz Çolakoğlu’na verecek benzinimiz yoktu.
Yaşım 70 ‘i geçmesine rağmen içimdeki ralli sevdası ve yarışma isteği hiç bitmedi. Bırakın bitmeyi en küçük bir azalma bile olmadı ve halen daha yarışmak ve sürat yapmayı çok isterim. Çünkü ralli benim için çok büyük bir tutku ve aşktır.
Yarıştığım dönemlerde bana en büyük ilham kaynağı ve idolüm olan kardeşim Cengiz Çolakoğlu olmuştur, Cengiz çok kontrollü, kendine has bir sürüş tekniği ile herzaman hızlı giderken bir sonraki etabı hesaplayarak ve finiş çizgisini geçmek için sürüyordu.Cengiz ralli zekası ve sürüş tekniği ile benim en büyük idolümdü.
Araba doğru kullanıldığı zaman çok iyi bir arkadaş gibidir ve arabalar benim için vazgeçilmezdir. Yarış hayatımın bana kazandırdıkları, sporculuk hayatım bana hayattan daha çok keyif almamı, heyecan duymamı, adrenalin ve tutku ile babadan oğlula geçen gen gibi çok güzel anılar bırakmıştır. Bizim dönem ile şimdiki dönemsporcu veya araçlarını kıyaslamak çok doğru olmaz. Nedeni ise bizim dönem ile şimdiki dönem arasında çok büyük fark vardır. Eskiden herkes kendi olanaklarıyla bır şekilde yarışlara katılma imkanı buluyordu. Yeni başlayan bir spor branşıydı ve sponsor bulmak neredeyse imkansızdı. Rallilere gündelik hayatımızda kullandığımız araçlarla katılıyorduk ve teknolojı bu kadar gelişmiş değildi.
Ayni durum organizasyonlar için de geçerliydi. Bizim dönemimizde,imkanlar doğrultusunda iyi şeyler yapılıyordu. Şimdiki zamanda Otomobil Kurumu çok profesyonel ve başarılı organizasyonlar yapmaktadır gerek imkanların artması,gerekse daha çok eğitimli personel ve gönüllü çalışanın kurum çatısı altında hizmet vermesiyle daha güvenli ve çok daha profesyonel organizasyonlar yapılmaktadır. Bende hepsini canı gönülden kutlarım.
