Dünyada hızla yayılan Koronavirüs salgını ile ilgili yurt dışında öğrenim gören iki çocuğu olan bir annenin kendisinin ve çocuklarının yaşadığı duyguları sosyal medyadaki bir gruptan paylaştığı yazıyı sizlerle paylaşıyoruz.
İşte vatandaşımızın anlatımı:
“Toplum olarak, dünya olarak çok zor bir dönemden geçtiğimiz bu zamanlarda yurt dışında eğitim gören 2 çocuk annesi olarak yaşadığımız süreci paylaşma ihtiyacı duydum, çünkü dışarıdan gazel okumak kolay!!
Kızlarımın biri 14 diğeri 22 yaşında.14 yaşında olan İngiltere 'de yatılı okuyor. Büyük ise Hollanda'da yüksek lisans öğrenimi görüyor veya okuyordu görüyordu mu demeliyim?? Bilemiyorum. Bundan sonrası büyük bir belirsizlik ve çok da önemi yok...
Yurt dışında çocuğunuz olunca dünyada olup bitenlere kulağınız gözünüz bilinciniz açık oluyor, bu kendiliğinden böyle..Hele bir de çocuklarınızdan biri henüz 14 yaşındaysa! Durum böyle olunca çok önceden yani bu virüsün Çin'de görüldüğü ilk günden beri takiptesinizdir.. Okulun ülkenin dünyanın izlediği politikayı an be an izlersiniz. Uyguladıkları tedbirlere harfi harfine uyarsınız..
Biz de öyle yaptık.. İngilitere hükümetinin aldığı okulları kapatmama kararına rağmen, okul insiyatif alarak international öğrencilerine bir an önce ülkelerine dönmelerini tavsiye etti ve bu tavsiyeden 2 gün sonra da okul kapandı zaten.. Biz ne yaptık? Çocuğu getirdik ; bakın bir eşya kargo falan değil getirdiğimiz. 14 yaşında bir çocuk!!!
Nasıl getirdik, okulu kapanmamışken nasıl bir gecenin içinde "toparlan annem" dedik.. Dedik işte! Yaptık... Yolculuk sırasındaki risklerden bahsetmedik tabii, ama biz yetişkinler bunu hep bildik!!
Büyük kızıma gelince..
İki önemli sınavına hazırlanmaya çalışırken, okulu bir gecede fiziki eğitime ara verdiğini duyurdu.. Dönme kararını hiç de kolay vermedi. Önce virüsü kapmış olma riskini değerlendirdi, zaten Hollanda'da durum giderek kötüleştiği için haftalardır minimum temas ve dışarı çıkma kuralını uyguluyordu ve bize kesin ve net şartlar koştu. Benden önce araştırdı. "Sağlık Bakanlığı'nın açıkladığı, yurt dışından gelecek olanların uyması gereken kurallara harfi harfine uyacağız, ancak bu şekilde gelirim. "dedi..
Biri İstanbul üzerinden, diğeri Larnaka'dan ( Türkiye'nin Hollanda'ya uçuşları kapatması nedeniyle) yolculuk yapıp geldiler.Onların yolculuk sırasındaki psikolojik durumları ve aldıkları riskler bir anne olarak bir tek beni mi ilgilendirir?? Yoksa sadece anne olanlar ve yurt dışında çocuğu olanlar mı empati kurabilir?!! Anne olanların dahi empati yapamadığını görüyorum.
Her ikisi de giriş yaparken form doldurdular..
Kendilerini alıp getirirken harfi harfine kurallara uyduk; sarılmadık öpüşmedik arka koltuğa oturdular, özellikle küçüğün bana korku ve endişe dolu gözlerle bakışlarına gözlerimden süzülen yaşlarla karşılık verebildim. Hem onlar hem ben maske taktık.
Ve anneannelerinin evini onlara tahsis ettik. İkisi ayrı odalarda ayrı tuvalet banyo kullanıyorlar.Sürekli maske takıyorlar.Aynı odada bulunmamaya özen gösteriyorlar (umarım). Bu gün 3.gün. Küçüğün iki büyük endişesi virüsü bulaştırmak ve alınıp karantinaya konmak ve sanırım bu en az 11 gün daha devam edecek. Büyüğün de aynı endişeleri ve çok daha fazlasını taşıdığını tahmin etmek zor değil..
Onlar yetişip geldiler gelebildiler.. Peki ya diğerleri?!?! Bakın gelme kararı hiç de kolay verilmiyor...
İlk günden beri uzmanlar sosyal medya paylaşımları konusunda, virüsün yayılmasını önlemek için alınması gereken tedbirler kadar uyarıda bulunuyorlar. DUYAN VAR MI?!? Yazacağınız her kelimeyi iki defa ölçüp biçip tartıp yazmanız, yapacağınız paylaşımı topluma bir yarar sağlayacaksa yapmanız hayati önem taşıyor.. Bencillikten vurdumduymazlıktan empati yoksunluğundan rahatlıktan sıyrılmak zorundasınız!!!
HERKES İSTİSNASIZ HERKES ENFEKTE OLMUŞ GİBİ DAVRANMAK ZORUNDADIR!! HEM GÜNLÜK HAYATINDA HEM DE SOSYAL MEDYADA!!”
