Endonezya'yı vuran depremde bilanço her geçen gün biraz daha ağırlaşıyor. Deprem ve tsunamide hayatını kaybedenlerin sayısı bin 407'ye yükseldi. Enkaz altında hala onlarca kişi var. Deprem ve tsunaminin yaralarını sarmaya çalışan bölgede, bir de yanardağ patlaması halkı korkuttu.
Endonezya'nın Sulawesi Adası'nda cuma günü meydana gelen 7,5 büyüklüğündeki deprem ve ardından oluşan tsunamide hayatını kaybedenlerin sayısı bin 407'ye çıktı. Endonezya Ulusal Afet Yönetim Ajansı, deprem ve tsunami felaketinde 2 bin 549 kişinin yaralandığını ve 100'ün üzerinde kişinin kayıp olduğu bilgisini paylaştı.
Yetkililer, bölgedeki 2 binden fazla okul binasının hasar gördüğünü ve eğitime devam edilebilmesi için geçici sınıflar kurulacağını belirtti.
Deprem ve tsunaminin yaralarını sarmaya çalışan bölgede, bir de yanardağ patlaması halkı korkuttu. Palu kentinin kuzeydoğusundaki Soputan Yanardağı faaliyete geçti. Lav ve küller 6 bin metre yüksekliğe kadar çıktı. Yetkililer, bölge halkından evlerinden çıkmamalarını ve olası bir kül sağanağına karşı maskelerini hazır tutmalarını istiyor.
Öte yandan 7.5'lik deprem ve peşinden gelen 6 metrelik tsunami dalgalarının yerle bir ettiği Palu'da ise, tüm kent ceset kokuyor.
Palu'ya ulaşan BBC Türkçe muhabiri Şeref İşler, "Ölüler artık sadece sayıdan ibaret olabilir ama şehre girerken arabaya sızan koku burada daha birkaç gün önce neler olduğunu hatırlatıyor. Cesetlerin suya sızdıracağı hastalıklardan korkulduğundan toplu mezarlar açılmış olsa da, koku hâlâ havada" diyor.
İşler'in olay yerinden izlenimleri:
*Plajda arabalar, parçalanmış evler, insanların hayatlarından kalıntılar var. Düğüm atarcasına bükülmüş bir otobüs kalıntısı gözümüze çarpıyor. İçinde kaç kişi vardı, hafta sonu tatili mi yapıyorlardı - bilmiyoruz.
*Arabamız yollardan arta kalan patikalarda ilerledikçe yolumuz sıklıkla kesiliyor. Ellerini sallayarak bizi durduranlar para istemiyor. İstedikleri su veya bisküvi.
*Bir grup aç insan, önümüzde bir süpermarketin kapısını kırıyor. Polis önce müdahale ediyor, biber gazı sıkıyor. İnsanlar aç, susuz. Tercümanımız 'yağmalıyorlar dükkanı' diyor. Polis de sadece su ve yiyecek dışında mal alanları gözaltına alıyor.
*Palu'da elektrik bir lüks. Sayılı birkaç yerde lambalar jeneratör uğultularına yanıyor. Bunlardan biri de medya mensupları olarak kullandığımız otel. *Depreme karşı güvenli görülmediğinden havuz kenarında çadırlarda kalıyoruz. *Su pompası için elektrik olmadığından da duş almak isteyenler havuzdan kovayla su alıyor.
*Otelimizin önünde yayın saatlerini beklerken bir kişi bisikletiyle geliyor. Bize "BBC? BBC?" diye soruyor. "Evet" diyorum, "BBC." El işaretleriyle başına geleni anlatıyor. "Çatı" diyor, ve ellerini aşağı indiriyor. Çatısı evinin üstüne çökmüş, yerle bir olmuş - hem evi, hem hayatı.
*Önünden geçtiğimiz bir evin bahçesine çatı, duvar, cam yıkılmış. Ama aile bir arada, çay içiyor. Birlikte olduklarına şükrediyorlar, bu kabustan uyanmayı bekliyorlar.
*Karşı komşuları Endonezyalıların meşhur misafirperverliğiyle bize yemek ikram ediyor. Şehirde benzin kalmadığından kendi kanepesini yakmış.
Her ne kadar ülkedeki muhalefet Palu'yu ziyaret etmek istese de, halk bunun bir siyasi gösteriye dönüşmesini istemiyor. İstedikleri şehre çok acil yardım sağlanması. Ama en yakın şehirden ulaşımın normal şartlar altında 18 saat sürdüğü düşünüldüğünde bunun nasıl sağlanacağı büyük bir soru işareti.
...Kayan toprakları kaldırmak için vurulan her kepçe darbesiyle yeni bir ölü kokusu havaya karışıyor ve yine birinin can havliyle ağladığını duyuyoruz."
