Tarihi hep siz yazdınız... ve eksik.
tarihi kanattınız... kanla yazdınız...
insanı... insanlığımı ağlattınız...
söz sırası artık bende
susmaz kendini sesim ve öfkem...
susamaz artık…
Bir kınalı kekliktim dağlarınızda
uçamadım, konamadım, göçemedim...
dağlaştım, dağ oldum sonunda
kendime eğildim... kendimi buldum...
ölüm hükmü(m)nde…
Yüreğim yurdumdu... çorak kıldınız... (Cahit, Ayseferi, 1995:s.97)
Çocukluk yıllarımın ilk dönemlerini geçirdiğim Dikmen’de, ilkokulun ilk dört yıllını orda muhteşem doğası eşliğinde okuma fırsatım oldu. O yıllarda ilk tanıdığım bayan öğretmenim Kıvanç Kahraman oldu, ondan çok şeyler öğrendim, hiç bitmez tükenmez bir enerji, saatin önemli olmadığı sadece öğrencisine, öğretmek için var olan değerli bir insan yıllar sonra hem ben hem de eşim Berna Altunsoy, onunla birlikte çalışma imkanı bulmanın büyük mutluğunu yaşadık ve ardından Dikmen’den Lefkoşa’ya taşındığımızda 5-6 sınıfları okuduğum Şht.Ertuğrul İlkokulu’nda tanıdığım değerli hocam Neriman Cahit, ikinci tanıdığım bayan öğretmendi onun da özverili uğraşı, çalışma enerjisi ve disiplini beni kendisine hayran bırakmıştı. Benim için disiplini ile korkutan anne sevgi ile büyüleyen muhteşem bir idoldü. Ondan öğrendiğim disiplinli yaşam ve gerektiğinde verilmesi gereken sevgi ,meslek yaşamımda kazandığım ve öğrencilerime verdiğim en büyük bir özelliktir. “Ağaç yaşken eğilir” sözünü hedef alarak bizi eğitti ve düzgün bir yolda yürümeyi öğretti.
Şimdiki gençlerin meslek yaşamında örnek almaları gereken; nitelikli ve özverili öğretmen özellikleri. Büyük hocalar etki bırakır, yol açıcı olur, toplumun ilerlemesini sağlayan kuşaklar yetiştirir diğerleri sadece meslek icra eder.
Yıllar ilerledikçe Neriman Cahit hocamı, edebiyat eğitimi gördüğüm yıllarda tekrar keşfettim. Onun ülkemizin önemli bir yazın insanı olduğunu öğrenmem beni ona yeniden hayran bıraktı, şiirleriyle büyülendim, Türkçesine hayran kaldım, siyasi duruşuyla, şerefli insanı öğrendim. 1997 yılında Yenikent-Gönyeli’ye taşındığımda evlerimiz çok yakın olduğundan her gün evinin önünden geçtiğimden, selamlaştık, sohbet ettik. Yüzündeki her zamanki gülümsemesi bana enerji ve ışık oldu.
2000 yılında ilk çıkardığım şiir kitabımı o yıllarda Kıbrıs gazetesinde yaptığı kültür-sanat köşesinde, nitelikli bir kritikle değerlendirmiş ve benim bu alandaki ilk adımlarımı atmam da büyük bir motive sağlamıştır.
Yıllardır kültür-sanat, toplumsal duyarlılık, eğitim vb. konularda bıkmadan usanmadan yazması, üretmesi, ülkemizde aydınlık yollarda yürümemize vesile olmuştur. Toplumumuzun,aydın gençlerin, her zaman örnek alması gereken çok değerli Neriman hocamızın, önünde saygıyla eğilirken, yattığın yer nur olsun hocam, seni çok özleyeceğiz. Yerin asla doldurulamaz.
Kadınım
ilk incir yaprağı
yere düşeli beri…(Cahit,Anasu, 2000:s.2)
Neriman Cahit kimdir?
Girne kazasına bağlı Kırnı(Pınarbaşı) köyünde doğdu. Uzun yıllar ilkokul öğretmenliği yaptı. Öğretmenlik yanında 1955'lerden bu yana sürekli edebiyat yaşamının, gazeteciliğin; sendikacılık, kadın hakları ve çalışmalarının içinde oldu. Şiirleri, Kıbrıs ve Türkiye'de çeşitli gazete ve dergilerde yayımlandı. (Uzun yıllar takma adla yazdı.) Yazdıklarının bir bölümü İngilizce, Rumca, Hintçe ve Makedonca'ya çevrildi. İkisi yurt dışından, Türkiye'den "Nokta Doruktakiler 1992" ve "Hümanist Enternasyonal" olmak üzere 11 ödül ve "Basın Şeref Kartı" sahibidir. "Ortam" ve "Kıbrıs" gazetelerinde köşe yazısı, röportaj, araştırma, sanat sayfası, kadın sayfası ve çevre sayfası yaptı. Şu anda Yenidüzen Gazetesi'nde yazıyor. "Kadın Araştırmaları Merkezi" kurucu üyesidir. 1991 yılından itibaren(Anlaşmazlıkların Çözümü) iki toplumlu çalışmalarda yurtiçi ve yurtdışı toplantılara katıldı. Ülkedeki barış kültürünün gelişmesi için çok uğraş vermişti.. Yayımlanmış Eserleri: 1-Sıkıntıya Vurulan Düğüm (Şiirler)-1987 2-KTÖS Mücadele Tarihi Cilt 1-1988 3-Konu: Kadın (Kadın konusunda inceleme, araştırma, makale ve şiirler)-1990 4-Çocuklarımız ve Cinsellik-1990 5-KTÖS Mücadele Tarihi Cilt 2-1991 6-Ayseferi (Şiirler)-1995 56 7-Ölümüne Bir Yolculuktu (Biyografi)-1996 8-Ziya Rızkı (Biyografi)-1996 9-Yoluna Buyruk (Gezi Yazıları)-1998 10-Anasu (Şiirler)-2000 11-Eski Lefkoşa Kahveleri ve Kahve Kültürü (Araştırma)-2001 12-Güldamlası: Kadın Halleri (Araştırma)-2002 13-İkinci Hamur (Söyleşi)-2006 14-Tarihsel Süreçte Kıbrıs Türk Kadın Şair ve Yazarlarımız-2007 (İngilizce olarak da) 15-Tarihin Kapısını Çalmak: Alo Buyurun Ben Bedia Okan (Araştırma Röportaj)-2009 16-Tarihsel Süreçte Kıbrıs Türk Kadını (Araştırma)-2009 (İngilizce olarak da) 17-Araplara Satılan Kızlarımız (Araştırma)-2010 18-Çocuğum Ben-Çocuk Şiirleri-2011 19-Yarı Yanık Notlardan Öğretmen Adnan Sadık Bozkırlı-2013 20-Lefkoşa'ya Mektuplar-2014
AY SEFERİ
Bir şiirle başlamalı
bir sevdanın tarihi...
Bir ilkçağ denizinin tarihine gir
dize dize, gir sınırsız aynasına
bir uzun gecenin
sırlaş... kal.
Gel,
dize dize bir şiire karıştır gövdeni
bir ilkçağ denizinden çıkarak...
O mor ötesi şarkılar vursun yüzüne
yüzüne kim yakın düşer
kendin kadar?
Gel,
gir sınırsız aynasına
bir uzun sevdanın...
Sen geldin,
Akdeniz de geldi kuruldu bir yanıma
bir gül kendine büyüdü
ne güzel vurdunuz sevda burcuma...
Sen geldin
bütün sularım Akdeniz
yürüdüm bir sevdanın başkentine
sen ve Akdeniz
ne güzel yakıştınız sevdama...
Ben hiç bu kadar kadın olmadım...
Bazan annem
bazan öğretmenim
bazan kocam
ve amirim olarak
hep dikildiniz karşıma...
(isyan etmeyip de ne yapacaktım!.) (Cahit, Ayseferi, 1995: s.26)
Biz sömürge çocuklarıyız ATAM
bahtımız geceden kara, neylersin
neylersin, alnımızın yazısı kötü
mutsuzluk, hep mutsuzluk kaderimiz,
silinir mi ATAM?
Çocukken adımızdan önce belledik seni
İlk bayrak ve ATA yazdı kalem tutan ellerimiz
Gözlerimiz hep resmine dalarak…(Cahit,Sıkıntıya Vurulan Düğüm, 1988:s.44)
Benim köylüm ilgisizlikten ölüyor
öğretmenim sınıf tahtasının başında
memurum masasında
tüm halkım tedirgin
asılıyor umutlar bayrak direklerine
meydan nutuklarında...
mutlu azınlık, mutsuz çoğunluktan
çaldıklarıyla tıka basa
ses yok, tıs olmamalı
zararlı olur "milli davaya"
mutsuz çoğunluk sessiz, anlaşılmaz
bazılarının mideleri tıka basa
sual sorulmaz… (Cahit, Ayseferi: 1995:s.101)
