Afrika ülkelerinden 1500’lü yıllardan itibaren çeşitli nedenlerle Anadolu’ya göç eden siyahi göçmenlerin torunları yaşamlarını, İzmir’in Bayındır ilçesine bağlı Hasköy Mahallesi gibi kentin bazı bölgelerinde sessizce sürdürüyor.

Zaman içerisinde “İzmirli Afro-Türkler” olarak bilinen Afrika kökenliler geçen süreçte tipik bir Türk ailesi gibi Ayşe, Hatice, Şakir, Mehmet ve Ali gibi isimleri tercih etmeye başlamışlar.

Siyah tenli kadınlar, başörtüleri ve şalvarları ile gülümseyerek misafirlerini karşılıyor. Sohbete başlayınca da Ege şivesiyle konuşmuyorlar.

Mahalle sakinlerinden Güngör Delibaş, “siyah-beyaz” aşkını, Sabriye Sınaiç “melez torunlarını”, Şakir Doğuluer ise “atalarının Çanakkale Savaşı anılarını” her yerde büyük keyifle anlatıyor.

Okuma yazma bilmeyen, tarihi Kemeraltı Çarşısı’ndan satın aldığı terlik, kumaş gibi ürünleri satarak geçimini sağlayan 70 yaşındaki Mesure Doğan şunları söylüyor;

“Babamı küçük yaşta kaybettim. Evlendim, çocuğum olmadı, eşim de öldü. Burada bir Allah’ım bir de kardeşlerim var…”

“…Kemeraltı’ndan aldıklarımı köylerde satıyorum. Bazen Kemeraltı’nda beni birbirlerine gösteren, ‘Arap’ diyenler oluyor. Yine de halimden memnunum, Allah beni böyle yaratmış.”

Basmane’de dericilik yapan 58 yaşındaki Yalçın Yanık ise dedelerinin köle olarak geldiğini belirterek, “Ben Türkiye’de bir ayrımcılık görmedim. Kent hayatında Afrikalı olarak zorluk hissetmedim. Aksine ilgi daha fazla oldu.” diyor.