“Geçmişten bugüne bizi ayakta tutan daimi müşterilerimizdir” diyen Aras Budak, pastanenin artık topluma mal olduğu düşüncesini şöyle dile getirdi:
“Benim için pastane artık maddiyatın dışında, bir kültür, değer oldu, topluma mal oldu. Dedem yaşında adam gelir buraya eşiyle oturur, sağa sola bakar ve ‘düşün ben 50 sene önce buraya gelirdim’ der. Bunu duyduğumda kendimi çok iyi hissederim. Dedemin bize aktardığı gibi pastane, müşteriler için de nesilden nesile aktarılır. Dışarıda bugün yediğin yemeği yarın yiyemezsin, aynı tatta değil, sürdürülebilirlik yok. İnsanların 50 yıldır buraya gelip, aynı ürünü yiyebildiğini ve onları o günlere götürebildiğinizi düşünün… Arada müşterilerimle sohbet de ederim. Bazen, ‘ağzın değil, elin çalışsın’ derler. Müşteri için pastane kendi evi gibi, evim gibi burası.”
“BENİM İŞİM BU, MUTLULUK SATARIM”
Pastaneyi abisiyle birlikte ilk devraldığında satış kısmını yenileyen Aras Budak, sonraki süreçte de inovasyonu hiç eksik etmedi. “İnsanlar her geldiğinde bir şeyi yenilemek, onlara daha iyi daha kaliteli hizmet vermek önemli” diyen Budak, işini, “mutluluk satmak” olarak niteledi, yoğun çalışma temposunu ise şöyle anlattı:
“Benim mesai yok. Gece 11’de biter mesai. Pastane, haftanın altı günü pazar hariç sabah 09.30’dan akşam 22.00’ye kadar açıktır. Yaz dönemi gece 11, 12’ye kadar uzar. İçerisinde bulunduğumuz şartlarda bu tempo zor ama mutlu bir şey, benim için güzel. Steve Jobs da, ‘İnsanları mutlu etmek istiyorsan dondurma sat’ demiş. Benim işim bu, mutluluk satarım.”
“Dedem kimden ne alırsa aynı şekilde, aynı firmalarla çalışmaya devam ediyoruz. Üstüne eklendi ama onun dışında hiçbir şey değişmedi” diyen Aras Budak, işi devraldığında pastanede çalışan üç kişi varken, bugün yedi kişi olduklarını dile getirdi, “Ekibim gün geçtikçe büyür, daha da büyüyeceğini düşünürüm. Ben sadece pastaneyim, yaptığım işi yapan şu an adada yok, kim ne derse desin” ifadelerini kullandı.
