Brezilyalı fotoğrafçı ve gazeteci Sebastião Ribeiro Salgado, 30 yıl kadar önce işi için ayrıldığı Minas Gerais bölgesine geri döndüğünde gördüklerine inanamadı

Salgado, ailesinin genişlemeye başlamış sığır çiftliğini devralmak için döndü. Çiftlik, yemyeşil ve capcanlı bir yağmur ormanı olarak hatırladığı Minas Gerais bölgesinde yer alıyordu. Ne yazık ki, Salgado döndüğünde beklediği görüntüyle karşılaşmadı. Bölgenin artık yalnızca %0,5 ağaçlarla kaplıydı ve doğal hayat neredeyse tamamen kaybolmuştu. Gördükleri Salgado’yu öylesine üzmüştü ki, The Guardian’a verdiği bir röportajda; “toprak, benim kadar hastaydı” diyordu.

Bunun üzerine, eşi Lélia’nın aklına bir fikir geldi: Ağaçlar dikilerek orman tekrar canlandırılabilirdi

Bu imkansız gibi görünen amaç uğruna, Sebastião ve Lélia 1998 yılında “Instituto Terra” isimli bir organizasyon kurdu. Bu organizasyonun amacı, Doce Nehri Vadisi’nin sürdürülebilir gelişimine katkı sağlamaktı. Sonraki birkaç yıl boyunca Salgado çifti Instituto Terra ekibiyle beraber, yavaş ama emin adımlarla 1,754 dönümlük ormanı ağaçlar dikerek yeniden inşa etti. Bu ekip sayesinde bir zamanların çorak arsası tropikal bir cennete dönüştü.

Eskiden sığır çiftliği olan bu orman, artık özelleştirilmiş bir Doğa Koruma Alanı olarak yüzlerce flora ve fauna türüne ev sahipliği yapıyor

Yer yüzündeki bu cennet; 293 ağaç türüne ek olarak, 172 farklı kuş türüne, 33 memeli türüne ve 15 kertenkele ve sürüngen türüne ev sahipliği yapıyor. Bu canlı türleri arasında soyları tükenmekte olan canlılar da mevcut.

Bu orman yenilemesinin ekosistem ve iklim üzerinde de oldukça pozitif etkileri oldu

Bölgeye bitki ve hayvanların yeniden getirilmesi orman ekosistemini zenginleştirdi. Aynı zamanda, bu proje sayesinde kuraklığa eğilimli bölgelerdeki kurumuş kaynaklar yeniden canlandı ve yerel sıcaklık olumlu yönde etkilendi.