Artuner ailesi yasta

 
 
Artuner ailesinin büyüğü, 88 yaşındaki Halil Artuner dün vefat etti.
Artuner, bir dönem Maliye Bakanlık müdürlüğü ve sonra İktisat Bankası’nda müdürlük yapmıştı.
Zehra Artuner’in eşi olan Halil Artuner, biri merhum iki evlat sahibiydi.
Halil Artuner’in cenazesi dün saat 13:00 de Lefkoşa Kabristanlığında defnedildi.
Öte yandan Halil Artuner’in torunu Artun Korudağ, dedesinin ölümünün ardından sosyal medya hesabından paylaşım yaptı.
Korudağ’ın paylaşımı şöyle:
“Dedem, ailemizin çınarı…
Tanıdığım en dürüst, en disiplinli, en düzgün, en beyefendi insanların en başındaki isimdi. Aslında “En” ler benim için uzar, uzar da gider.
Dedem, ömrünün son gününe kadar kendini geliştirdi. (Bu yazdığımın sebebini aşağda belirteceğim.) Okudu, dinledi, izledi, sordu, öğrendi, çabaladı ve hep başardı. Devlette Maliye Bakanlık müdürlüğünden sonra, İktisat Bankası’nda müdürlük yaptı. 90lı yıllarda bankacı olması hasebiyle teknolojiden, yenilikten, bilgisayar ve internet bankacılığından hiç kopmadı. İnternet gereksinimlerini hep takip etti. 2000 li yıllarda Dizüstü bilgisayarı yaygınlaştığında aldı, hakkını vererek kullandı. Her mailinin, her girişinin şifresi farklıydı. Kısacası çağdaş bir dedeydi.
İpad i eskimişti, geçen hafta bana bir yeni tablet aldırttı. Bu kez özellikle android olmasını, bankacılık işlemlerinin android ile daha iyi çalıştığını söyledi. Yeni tabletini cuma günü teslim edebildim. Pazar telefonda konuştuk, tabletle nasıl gittiğini sordum. Gözlerinin iyi göremediğinden yakındı. Gelecek hafta birlikte bakarız dedim ve…
Dedem tecrübeye dayalı, güzel nasihatlar ederdi. İleri görüşlüydü. Mantığıma yatan öğütler verirdi. Onu tanıyanlardan hep güzel şeyler duydum. 75 yaşına kadar kuzey-güney araba kullandı, 80 yaşına kadar bankasına gitti. Anneanneme mahana tv dizileri seyretti, tüm artistlerin ismini bilirdi. Bulmaca çözerdi, kahvesini çok hızlı içerdi ve çok güzel giyinirdi. Espiriliydi…
Uzun yıllar sigara içti, ilk tansiyon sonra şeker sorunlarıyla yaşamayı öğrendi. Kalp yetersizliği oldu. Kalp pili takıldı, sonra böbrek yetmezliği çekti. Diyalize girmeden, insülin kullanmadan devam etti yaşamına. En son solunum yetmezliği de oluştu, onunlada yaşamayı öğrendi. Yaş ilerlerken, vicut eskiyor ama kafa tamam olunca yaşıyor insan…
Dedem savaşlar, yoksulluklar gördü. Zamanın okumuş insanlarındandı. Çok sevdiği oğlunu kaybetmenin derin üzüntüsüyle 1.5 yıl yaşayabildi, tabi o da yaşamaksa…
Dedemle çok samimiydik. Tarifsiz bir acı içerisindeyim. 88 yıllık ömre baktığımızda, eminim bir çoğunuza oldukça uzun gelecektir. Öyle değil ne yazık. Her ölüm erken, her ölüm acı ve her ölüm eksik kalan kısımlar barındırıyor… Güle güle dedeciğim. Dayıma kavuştun…”