Ülkemizde koronavirüs salgınına mücadele eden sağlık çalışanlarından olan Dahiliye Uzmanı Dr. Özlem Erdoğmuş, ülkemizde bugün itibariyle ilk vakanın görüldüğü günden bu yana geride kalan 1 aylık süreyi değerlendirdi. Erdoğmuş sosyal medya hesabından yaptığı değerlendirmede gelinen aşamayı aktararak bundan sonra iyi giden süreci kötüye döndürmemek için çalışmaya devam etmek gerektiğini vurguladı.
Dr. Özlem Erdoğmuş’un paylaşımı şöyle:
KKTC’ nde 1 ay önce teşhis edildi ilk pozitif vaka, tam olarak ilk vaka mı ondan emin olamayız tabii, ama muhtemelen adamızda yeni filizlenmişti COVID-19. Biz hekimler bir süredir tetikteydik zaten gelmesini beklediğimiz tehlikeye karşı. Hepimiz panikledik ve ürktük bizi neyin beklediğine dair dünyadan gelen kötü haberlerin etkileriyle. İtalya, İspanya geç alınan önlemler ve salgına gereken ciddiyeti göstermemeleri nedeniyle sağlık sistemlerinin çökme tehlikesiyle ve günlük 3 rakamlı ölüm sayılarına sahipti. Tehlike büyüktü, tehlike ölümcüldü, zaman çok çok kıymetliydi. Ufak tefek hatalar yapıldıysa da önlemlerin alınmasında , bir ayın sonuna çok kontrollü vaka sayıları ile geldik. Dünya ülkelerinin çoğunun yaptığı hataların yanında bizim hatalarımız çok basitti aslında, anında anlayamasak da yaşadıkça öğrenecektik!
Neler değişti hayatımızda son 1 ayda, aslında değişmeyen şeyleri saysak daha kısa olur sanırım. Ama ben yine de değişenlerin bir kısmından bahsetmek istiyorum:
1. Sağlık sisteminin, hastanelerin ve sağlık ekibinin ne kadar önemli olduğunu anladık. Merhametli , samimi, çalışkan ve cesur bir sağlık personeline sahip olmanın ne büyük şans olduğunu gördük. Fakat sağlık personeli ne kadar donanımlı olursa olsun , tam donanımlı hastaneler olursa hizmetin tam olabileceğini öğrendik,
2. İnsan hayatına önem veren bir ülkede yaşamanın güzelliğine şahit olduk. İnsan hayatı sözkonusu olunca kapitalist düzenin biranda durma noktasına gelebileceğini gördük,
3. Anne babamızı , nine dedelerimizi koruma içgüdümüzün ne kadar yoğun olduğunu farkettik , onlara adeta virüsten korumak için kalkan olduk
4. Tüm dünyanın ortak bir savaş ve kurtuluşa mecbur olduğunu gördük,
5. Rutinin, bir işe sahip olmanın ne büyük bir nimet olduğunu anladık,
Olumsuz şeyler de yaşandı tabii..Sağduyu ve toplumsal sorumluluk bilincinden uzak haberler ve sosyal paylaşımların sonucu ; komşumuza , yurt dışından gelen vatandaşlarımıza, geleceğimizin imarı olan öğrencilerimize, marketteki kasiyerimize, köylümüze öfke duyar olduk. Herkesi potansiyel virüs taşıyıcısı olarak değerlendirdik, kimi zaman linç politikası başlattık kimi zaman da sosyal medyanın yorum kısımlarına öfke ve hakaretlerimizi sıkıştırdık hiç tanımadığımız insanlara karşı. İnsanlığımızdan uzaklaştık, hoşgörü duygumuza elveda dedik , korkumuza esir olduk. Güven duygumuzu yitirdik; hasta sayısının gizlendiğini, testlerin yetersiz yapıldığını , hasta insanların evlerinde saklandığını düşündük . Günlük az sayıda pozitif hasta çıksa da güvensizlik duygumuzu aşıp sevinemedik, güvenemedik.
Şu an geldiğimiz noktada, ki sona gelmiş değiliz , hala en baştayız; rehavete kapılma , bize artık bişey olmaz deme lüksümüz yok, evlerimizden çıkma ve normal hayata geçiş lüksümüz de yok. COVID-19’ la yaşamaya alışmalıyız, COVID-19’ dan kendimizi ve sevdiklerimizi korumayı yaşam tarzı haline getirmeliyiz. Ya korunmaya ve evde kalmaya devam edeceğiz yada hastalanacağız ve toplumumuzu hasta edeceğiz. İYİ DURUMDAKİ KARNE NOTUMUZU BÜTÜNLEMEYE DÜŞÜRME ŞANSIMIZ YOK, ÇÜNKÜ BU SINAVIN BÜTÜNLEMESİ YOK ‼️.
