DÜNYA KÜTÜPHANE HAFTANIZ VE 27 MART DÜNYA TİYATRO GÜNÜNÜZ KUTLU OLSUN DA 1999’DE YANAN DEVLET TİYATROSU NE OLDU!
“İnsanlığı incelemenin en iyi yolu kitaplardır” diyen Aldous Huxley ne güzel demiş. Bilineceği gibi Mart ayının son haftası tüm dünyada “Kütüphane Haftası” olarak kutlanmaktadır. Kitap okuma sevgisini aşılamak, gençleri kitapla buluşturmayı amaçlayan hafta ülkemizde de bir çok etkinlikle kutlanacak.
Kitap her insan için bir tutku olmalıdır çünkü insan kendini geliştirmek, tanımak, dünyaya farklı bir gözle bakmak için okumalıdır. Kitaplar bir denizdir içine girdiğiniz andan itibaren sizi içine çeker ve bir daha kurtulmazsınız.
Francis Bacon okumak için şöyle diyor:“Kurnaz insanlar okumayı küçümserler, basit insanlar ona hayran olurlar, akıllı insanlar ise ondan faydalanırlar.”
Kafka ise: “Bizi ısıran ve bizi sarsan kitapları okumalıyız. Okuduğumuz kitap kafamıza balyoz indirmiş gibi bizi uyandırmıyor ise, neden okuma zahmetine girelim ki.”
Kitap bir tutkudur ve bunu okuyan insan bilir yoksa anlatmakla bu sevgi öğretilmez.
Amerikalı eğitimci John Dewey, kalabalık davetli grubu eşliğinde doksanıncı yaş gününü kutluyormuş. Bu mutlu güne gelen genç bir adam filozofun kütüphanesindeki kitapları işaret ederek Dewey’e: “Okuduğunuz bunca kitabın size ne faydası oluyor? diye sorunca, Dewey şöyle cevap vermiş: “Yaşlanmak, dağlara tırmanmaya benzer. Bilgiye ulaştığınız her zirve, tırmanacağınız yeni bir dağ demektir.”
Kitap; ışığa kapalı binaların gölgelerinde üşüyen bizlere, sımsıcak dünyasını açan vefalı bir dost… Gecenin ilerlemiş bir saatinde kapısını çalmamızdan rahatsız olmayan, kendisine sırt dönüp ayrılmamıza kırılmayan ve gönül koymayan bir arkadaş… Vermeyi çok seven, minnet etmeyen ve vermiş olmanın pişkinliğiyle şımarmayan bir yoldaş…Yeryüzünün en kuvvetli silahı artık ne tank, ne tüfek, ne cop, ne makineli tüfek, ne siyasi iktidar, ne de sermayedir. Bütün bunların sindiremeyeceği tersine onların hepsini birden sindiren kitaptır.
Doğrusu, kitaba ve okumaya dair söylenecek çok şey var. Ancak ne söylenirse söylensin, hep eksik kalan bir şeyler olacak. Bazı şeyler vardır ki anlatılmaz yaşanır. Kitap böyle bir şey. A. Turan Alkan’ın ifadesiyle “Aşk gibi bir şeydir o.”
1999’DA YANAN DEVLET TİYATROSU NE ZAMAN KÜLERİNDEN DOĞACAK SAYIN YETKİLİLER
26 Ocak 1908’de Mağusa’da liman ambarında sahnelenen Vatan Yahut Silistre, oyununda bu yana Kıbrıslı Türklerin tiyatro ile buluşması üzerinde 111 yıl geçti ama Devlet, özel tiyatrolarının yanında geçemiyor bile. Sahnesiz özverili Devlet tiyatrosu çalışanlarını buradan kutlamak lazım.
Çok söz söylemeden Shakespeare’in meşhur oyunu Kral Lear’i meşhur tiradıyla sözlerimizi bitirelim.
Uğuldayın rüzgârlar, uğuldayın!
Çatlayıncaya kadar şişirin yanaklarınızı!
Kudurun! Uçurun dünyayı!
Seller, kasırgalar tepemize boşalsın
Sulara gömün kuleleri rüzgârhorozlarına kadar!
Düşünce hızıyla çakıp sönen kükürtlü alevler,
Bir vuruşta meşeleri ikiye bölen yıldırımın öncüleri,
Şu ak saçlı başımı alazlayın!
Ve siz, ey evreni sarsan gök gürültüleri,
Yamyassı edin şu semiz dünyayı o korkunç kükremenizle
Paramparça edin doğanın insan döken kalıplarını,
Yok edin hemen nankör insan üreten tohumlarını!”
Elbet bir gün tiyatro yeniden doğacak bir Anka kuşu gibi.
