“ Gençlerimize güveniyoruz. Onlara geçmişi daima hatırlatalım. Rum’un dünyayı ve bizi kandırmak için kullandığı edebiyatın, bizim özlemini duyduğumuz barışa hizmet etmediğini gösterelim.” Dr. Fazıl Küçük 1979
Kıbrıs Türk’ünün Özgürlük ve Mücadele Lideri, Dr. Fazıl Küçük’ü, aramızdan bedenen ayrılışının 35.yıl dönümünde ( 15 Ocak 2019) artan özlem saygı ve rahmetle anıyorum.
Dr.Fazıl Küçük gençlere çok önem verirdi ve güvenirdi. Onun güvendiği gençlerden biri olan Melis Özmındık, 15 ocak 2011 tarihinde(Polatpaşa Lisesi 11. Sınıf öğrencisi idi) Dr. Fazıl Küçük’ü anma töreninde yazımın başlığını aldığım başlıkla yaptığı konuşmasında duygularını aktarmıştı.ben o dönemde Kıbrıs Türk Kültür Derneğinin Genel Başkan Yardımcısıydım. Değerli başkanım Ahmet Göksan ile beraberdik. Değerli başkanım ve ben, duygulanmış ve çok umutlanmıştık. Bu gençlik Dr. Fazıl Küçük’e ve KKTC’ye bu kadar çoşkuyla bağlı iseler korkulacak endişe duyulacak bir durum yok dedik ve bu konuşma metnini ,derneğimizin yayını olan Kıbrıs Mektubu Dergisinde Ocak Şubat 2011 sayısında yayınladık.Bu güzel kızımızın sağlıklı olması dileğimle o dönemdeki konuşmasını sizlerle paylaşarak , Dr. Fazıl Küçük’ü anmak istedim.
Melis Özmındık konuşuyor : “ Bazı kimseler vardır ki onları anlatmaya kelimeler yetmez. Sayfalarca yazsanız, kitaplar doldursanız da onun kişiliğini, bakış açılarını ve değerini anlatamazsınız. İşte, içinde koca bir güneş taşıyan ve insanları aydınlatmak için yanıp tutuşan ender insanlardan birisidir Dr. Fazıl Küçük. Kıbrıs Türk’üne olan yardımı desteği ve amansız çabası tükenmek bilmemiştir.
1906 yılında, daha kimsenin içinde nasıl bir ışık taşıdığını bilmeden, insanlar umutsuzca çırpınırken gelmiş dünyaya. Kimse farkında olmamış ama o gün Kıbrıs Türk’ünün doğum günü olmuş aslında. Soyadı gibi ufak tefek bir yapıya sahiptir Dr. Küçük dıştan bakıldığında. Ancak içinde nasıl bir erdem deryası taşıdığını kişiliği ile özdeşleşmiş olan adı gösterir.
Dr. Fazıl Küçük olma yolunda ilerlerken, KKTC’yi yalnızca KKTC yapmakla kalmamış, aynı zamanda, başarılı bir şekilde doktorluğunu da sürdürmüştür. Türk toplumunun esas sorunlarının neler olduğunun ve nerelerden kaynaklandığının her daim bilincinde olmuştur. Tüm bunları kabul etmek ve çözümler aramakla kalmamış, onlara halkın içinden biri olduğunu hissettirmiş, günü geldiğinde tek tek dertlerini dinlemiştir. Halkın benliğinde doğan sorunları gazetesinde makaleler yayınlayarak da dile getirmiştir.
O, Kıbrıs Türk’ünün Rum’lara karşı mücadelesinin ve pes etmeyişinin temelinde de bulunmaktadır; çünkü en zorlu günlerinde yanlarında olmuş ve onlara umutsuzluğu fısıldayacak hiçbir fırtınaya taviz vermemiştir. Karanlığın tüm geceyi örttüğü anlarda bile, O, bir nokta beyazı bulup yurttaşlarına sunmuştur. Dili ile, dini ile, kültürü ile mücadeleci bir Kıbrıs Türk’ü olduğunu çekinmeden yansıtmış, hiçbir kanlı noele. Karanlık geceye boyun eğmemiş ve eğdirmemiştir. Hiçbir zaman sessiz kalmayı tercih etmediği gibi halkını da susturanlardan olmamıştır. O, haksızlığın hüküm sürdüğü bir dönemde yapılan eşitsizliklere asla göz yummamış, bunları eleştirip, sona erdirmeye çalışmıştır.
İnsanları soyut bir şekilde, fikirleri ile aydınlatmasının yanında hasta bedenlerini de dakikayı, saati, günü hiç önemsemeden tedavi etmiştir.O’nun bu kadar çok uğraşının arasında kendine hiç zaman ayıramayışı, her şeye rağmen halkına, halkının sesine koşuşu, her saniye hastalarını yorulmadan kabul edişi ve tüm bunların yanında ekonomik durumlarını bildiği için haftanın bir günü de ücretsizce tedavi edişi, içinde nasıl parlayan bir güneş taşıdığının göstergesidir.
Bir ilkbahar olmuş, yeniden umut çiçekleri açtırmayı başarmıştır; tüm hayallerini, yaşam mücadelelerini sonbahara teslim etmek üzere olan insanlara. Onların karanlıkla dolu gecelerine, korku ve vahşetle dolu gündüzlerine hiç sönmeyecek bir ışık olmuştur. En acı günlerine öyle aydınlık saçan bir kapı açmayı başarmıştır ki ölümünden tam 27 yıl geçmesine rağmen hala her Kıbrıs Türk çocuğu O’nun adımları ile ilerlemektedir.”
Bülent Ecevit Anadolu Lisesi öğrencilerinden sağlıklı olduğu umudunda olduğum Hasret Korkmaz kızımız da 3 sene önce senin için şiir yazmıştı. LİDER OLUNMAZ LİDER DOĞULUR.Uzun olan şiirin kısaltılmış halini sizlere aktaracağım.
Ne kelime yeterdi
Ne kitaplara sığardı
O büyük Türk evladı
Sözle anlatılamazdı .
O lider olmamıştı
Zaten lider doğmuştu
Kıbrıs Türk’ü onunla
Cenneti solumuştu.
Dr. Küçük her yerde
Orada, burada
O kocaman yüreği
Sığmaz ki dağa taşa
Adım adım yükseliş
Ancak,aydınlığa.
İşte veda edildi darlığa, karanlığa.
Özgürlük gelsin şimdi
Kutlu Kıbrıs halkına.
Dr. Küçük omuzlarda
Selam verir halkına
Taşınır işte gururla
Halkçı,güzel ahlakı
Unutulmaz ki asla
Gözleri ışıldıyor
Yüreğinde imanla.
Bir burukluk var şimdi,
Bu yürekler soluyor,
Bu gidiş niyedir ki.
Anıttepe ağlıyor,
15 Ocak gecesi.
Ben şunu bilirim ki
Ölmez gerçek liderler
Yüreklerdir yerleri
Ve hiçbir güç silemez,
Silinmez hiç sözleri
Düşlerde, düşüncede
Işıldar hep yüzleri.
İşte güvendiğin gençlik ve verdiğin ışık. Cennet mekanında Gazi Mustafa Kemal Atatürk ve Rauf R. Denktaş ile birlikte rahat uyu aydınlıklar içinde ol, emanetin emin ellerdedir.
