"Unutmadık unutmayacağız"
Kalavaç muhtarı Ömer Meraklı, 14 Ağustos 1974’de yaşadıklarını sosyal medya hesabından anlattı.
Meraklı'nın paylaşımı şöyle:
14 Ağustos kurtuluş günümüz
Yaşamayan görmeyen ne bilsin ... Rumun Yunanın EOKA'sı adayı Yunana Enosis yapmak için giriştikleri çılgınlığı en acı bir şekilde yaşıyoruz .
Muhasara altındayız dörtbir yandan ateş var. Ölüm var açlık susuzluk var, şehitler var yaralılar var.
Avurtlar çökmüş saçlar sakallar uzamış.
endişeli bir bekleyiş. ne olacayık kurtulabilecekmiyiz.
Bulgur pilavı geliyor ne yağ ne tuz.ne tabak ne çanak
açın avcunuzu açıyoruz birer kepçe avuçlarda yeyiyoruz tek irtibatımız transistörlü cep ratyocuğumuz.
Mağusa Cambulat radyosunu arada bir dinliyoruz. En çok çalınan parça gel efendim gel .cem karaca .
Haberleri TRT Ankara radyosundan dinliyoruz.. Spiker Çetin Çeki ..Tarih 13 Ağustos 1974 akşamın yedisi. Son dakika haberi..Yunan Kıbrıs Rum tarafı Cenevre'deki görüşmelerden çekildi
Kıbrıs Türklerine istenilen altı kanton Rum yunan tarafından reddedildi.
Mevzide onbir kişiyiz birbirimize bakıyoruz.
Komutan M. Çakır dayanın be çocuklar yarın kızılca kıyamet kopacak dediğini hatırlarım. Karşımızda azılı bir EOKA'cı birliği var. Her gece her çeşit sövme sayma. Keseceyik biçeceyik gibi..O akşam ne ses var ne seda tıs yok. Sabah oluyor şafak sökmüştür. Ovalarda tagalı kuşların sesleri gelmektedir sadece....Var birşeyler olacak galiba ..Hepimiz pür dikkat endişemiz son dakika bu EOKA sürüsü saldırır mı...Kurşun mu yok gibi. Sabah olmuştur. O da ne bir uçak ağır yük uçağı üzerimizden çok çok alçaktan geçiyor bir iki mil uzağımıza paraşüt bırakıyor ..Sonradan öğreniyoruz mühimmatmış..Vakit ilerliyor güneş doğmuştur Türk savaş uçakları başımızdan geçiyor. Evet savaş başlamıştır, uzaklardan top sesleri gelmektedir, adeta derinden derinden hava gürlemesi gibi....Yanımızda bir bavuri su. Sıcacık..ne ekmek ne yemek. İrtibat kesilmiştir..Kimsenin aklına ne kahvaltı gelir ne ekmek..Tek çaremiz direnmek, dayanıp öldürülmemek, yaşamak..Yaşımız henüz 19-20.
Gözümüzü karşıdaki Rumun mevzisinden ayıramıyoruz..Ne olur ne olmaz...Yaşamak güzel bir olay....Öğlen oluyor ne bir gölge ne bir serin yer yok..Sıcaklık 40 derece ...Susadım su sımsıcak....Dayan be derim kendi kendime dayan..Öğleden sonra oluyor top sesleri yakınlaşmıştır tabiri yerindeyse bir gürültü yakınlaşıyor..Akşam oluyor henüz ne gelen var ne giden...
Türk savaş uçakları yine başımızdan geçiyor.ama ne ses..ne gürültü....top sesleri tank sesleri çok çok yakın. Galiba geldiler..Yok be galiba değil...Gerçekten gelmişlerdi..Hem de yüzlerce tank kariyer toz toprak içinde....Evet kurtulmuştuk. Mevzilerden siperlerden çıkmış tanklara doğru koşuyorduk..Mehmetciklerle kucaklaşıyoruk....Yaşadım ve de gördüm...
Bu uğurda şehit düşenleri bir kez daha minnetle anarız..
Geçmişte yaşadıklarımızı unutmadık unutmayacağız.unutmayacağız...peki Rum Yunan Enosis hayallerini unuttu mu ..onlar da unutmadı..onun için uyan..
