Heves Sönmez, 17 yıldır gençlerin eğitimine destek veren bir öğretmen.
Pozitif enerjisi ve o kocaman gülüşü ile sizi içine çeken bir kadın.
Girdiği her ortama mutluluk saçar kendisi.
Öğrencileri tarafından da sevilen bir kişi olan Heves Sönmez ile gençlerin durumu ile aileleri ele alarak neler yapılması gerektiğini konuştuk.
Sosyal medyayı “ cebimizdeki bağımlılık” olarak nitelendiren Heves Sönmez, gençlere örnek olmak için öncelikle ailelerin elindeki telefonu bırakarak çocuklarına zaman ayırıp örnek olması gerektiğine işaret etti. Çocuklara doğru şekilde okumanın öğretilmesi halinde, daha çok okuyup aydınlanacaklarına da işaret eden Sönmez, madde bağımlılığı konusunda verilen eğitimlerin de yeterli olmadığını vurguladı.
Haberkıbrıs’ın Heves Sönmez ile yaptığı röportaj şöyle:
SORU: Kamuoyunun sizi daha yakından tanıması için öncelikle bize kendinizi tanıtır mısınız?
SÖNMEZ: 11 Ekim 1980 yılında beni çok hevesle bekleyen bir anne – babanın tek çocuğu olarak doğdum. İsmim bu yüzden Heves. İsimlerin insanların üzerindeki etkisine inanıyorum. Ben hayata karşı hep hevesli, istekli oldum. Çok başarılı ama yaramaz , okumayı , öğrenmeyi seven, gezmeye düşkün, temizliğe ve düzene bayılan, enerjisi yüksek , öğretmekten çok hoşlanan, Türk Dili ve Edebiyatı okuyup eğitim yönetimi üzerine yüksek lisans yapan idealleri peşinden koşup hep gülümseyen , otoriter ama bal emekli öğretmen annenin lokum gibi müdür bir babanın çocuğu, stresli ama şeker müdür Muradın sevgilisi , dünyanın en güzel tombişi Bera Vedat’ın annesi renkli ve pozitif bir insanım.
SORU: Bir eğitimci olarak bugün gençlerin durumunu nasıl yorumlarsınız?
SÖNMEZ: Kendi öğrenciliğim dönemindeki gençlerle şimdiki gençler arasında fark var. Büyük bir fark. Biz sokakta rahatlıkla oynayan, bisikletlerimizle her yere giden, teknolojiden uzak, sınırlı imkanları olan öğrencilerdik. Bir araştırma yapılacağında kütüphaneye giderdik. Şimdiki neslin her imkanı var ama ne yazık ki sosyal yaşantıları eksik. Akıllı telefonlarla her şeye ulaşma şansları var. Bu da onları ne yazık ki biraz rahata alıştırıyor. Konforları yükselirken iletişimleri azalıyor. Ben yine de ne olursa olsun gençlerden ümitliyim. İlgi ve sevgi gösterildiği müddetçe hoşgörüyle yaklaşınca destek olunca inanılmaz zekalarıyla yapamayacakları yok. Yeter ki güvenelim.
SORU: Sosyal medyayı nasıl kullanmaları gerektiği konusunda sizce ebeveynler gençleri doğru yönlendirebiliyor mu?
SÖNMEZ: Ben Bülent Ecevit Anadolu Lisesi’nde edebiyat öğretmeniyim. Ayrıca okulumuzda da 2006 yılından beri sorumlu olduğum çok sevdiğim öğretmen arkadaşlarımla yürüttüğümüz farkındalık yaratmayı amaç edinen sorgulayan gençlerin oluşturduğu BEAL Düşünce Kulübümüz var. Bu yıl da sizin sorunuzla paralel bir konuya değiniyoruz. “ Hayattan kopmadan Teknolojik Bir yaşam” temasıyla 15 nisanda müthiş bir panel yapacağız kısmetse. Etkinlik için yaptığımız ankette sosyal medyanın çok kullanıldığını ve gençlerin aslında bundan çok mutlu olmadığı sonucu çıktı. Mutlu olmamalarına rağmen bağımlılıkları olduğu için kullanıyorlar. Aileler de ne yazık ki sosyal medya ya da akıllı telefon kullanımına karşı duramıyorlar. Çünkü onlar da çok kullanıyorlar, örnek teşkil ediyorlar. Biz ne yaparsak çocuklarımız da onu yapar. Üzülerek söylüyorum sosyal medya cebimizdeki bağımlılık.
SORU: Gençlerin sürekli okumadığından şikayet ediyoruz. Gerçekten öyle midir? Siz bunu nasıl yorumlarsınız?
SÖNMEZ: Çok okuyan, çok araştıran , sorgulayan, farkındalık yaratmak isteyen çok çocuğumuz olduğu gibi ne yazık ki okumayı eziyet olarak gören çocuklarımız da var. Burada biz öğretmenlere, ailelere büyük görev düşüyor. İlgi alanlarına göre yönlendirme yaparsak , rehberlik edersek kitapların büyülü dünyasına girecekler ve hiç çıkmak istemeyecekler. En sıkıcı konuyu bile zevkli hale getiren bir yazar vardır. Onu keşfedince okuyacaklar . Kitap okumak bedava macera yaşamaktır. Gezmektir. Yeter ki başlasınlar. Ben biraz ailelere kızıyorum aslında. Elimizden telefonları bırakmayıp “ aa benim çocuğum okumuyor “ şikayet ediyoruz. Ee al eline bakalım kitabı, önderlik et, o zaman nasıl okur.
SORU: Geleceğimizi oluşturan gençler için hem yöneticiler, hem da ailelerin yapması gereken nelerdir, eğitimde ne gibi eksiklikler görüyorsunuz?
SÖNMEZ: Aileler daha bilinçli olmalı. Hayat ,iş , maddi sıkıntılar, ev geçindirme derdi hepimizi korkutsa da çocuklarımıza yansıtmamız gerek. Çocuklar bizim hamurumuz . Nasıl yoğurursak öyle şekillenir. Zaman çok çabuk geçiyor. Onlara bırakacağımız en büyük miras kaliteli zaman , an birikimi. Bu hem çekirdek ailemiz hem de toplumumuz için çok önemli. Yöneticiler de gençlere imkan tanımalı, güvenmeli, destek olmalı, adam kayırmadan gerçekten çalışan ile çalışmayanı ayıran, kişiler olmalı. Gençler geliştirecek, gençler yönetecek, gençler yapacak. Umudumuzu desteğimizi birleştirirsek her şey güzel olacak.
SORU: Gençlerin madde bağımlılığı ve okullarda şiddet gören çocukların veya istismara uğrayan gençlerin fark edilmesi konusunda okullarda yeterli eğitim veriliyor mu öğretmenlere?
SÖNMEZ: Maalesef yeterli olmadığını düşünüyorum. Bakanlığımız seminerler düzenliyor. Ama çok verimli değil. Bu konuda tecrübesi olan eğitim almış kişilerin okullarda birebir öğrencilerle iletişime geçmesi, ne yapacağımız konusunda bilgi vermesi daha yararlı olacaktır. Ne yazık ki gün geçtikçe bağımlı sayısı artmakta, madde satışı engellenememekte. Tüm yaptırımlara karşı bir sonuç elde edilememektedir. Bu yüzden küçük yaştan önlem almamız lazım.
SORU: Son olarak sizler neler eklemek istersiniz?
SÖNMEZ:
Ben hayatım boyunca severek, çok keyif alarak öğretmek istedim. 17 yıllık öğretmenlik hayatımda her bir öğrencimi çocuğum gibi sevdim. Farklılık yaratmayı, eğlenerek öğretmeyi hedef aldım. Ailelerden ricam ilgiyle, hep sevgiyle , güleryüzle bakmaları. Dünya sevgiyle renklenecek.
