“Rumlar yatalak olanları bile kurşunlamıştı”

 
Rumların 21 Aralık 1963'te Kıbrıs Türklerine karşı başlattığı silahlı saldırılar Kanlı Noel olarak anılırken, bu olay, Ada'daki toplumlar arası çatışmaların başlangıcı kabul ediliyor.
Kanlı Noel saldırılarına tanık olan ve 1963-1974 arasında Rumların "soykırım girişimlerine" karşı mücadele eden Kıbrıs Türkü mücahitler Celal Bayar ve Çetin Serez, o yıllarda yaşadıklarını anlattı.
Türk Mukavemet Teşkilatı (TMT) Mücahitler Derneği Başkan Yardımcısı da olan Bayar, Kanlı Noel olaylarına gelinmeden hemen önce tansiyonun yükseldiğini hatırlatarak, dönemin "Kıbrıs Cumhuriyeti" Başkanı Makarios'un her gittiği yerde Türkler aleyhine ifadeler kullandığını anımsattı.
Daha sonra Makarios'un anayasanın 13 maddesini değiştirmeye kalkıştığını belirten Bayar, bu 13 maddenin değiştirilmesi halinde Kıbrıs Türk halkının haklarının tamamen kaybedileceğini ve sonradan açıkladıkları Akritas Planı'nın da bunu öngördüğünü söyledi.
Bayar, "Rumlar, 21 Aralık 1963'te hazırlığını yaptıkları (Kıbrıs Türk halkının yok edilmesi planı olarak bilinen) Akritas Planı'nı uygulamaya koydular. Masum iki vatandaşımızı hiç yoktan ateş açarak öldürdüler. Bunu yapan sözde Rum polisiydi ama aslında EOKA'cıydı. Tahtakale bölgesinde başlayan bu olay hemen yayılmaya başladı. Bu tarih itibarıyla iki toplum arasındaki çatışmalar fiilen başlamış oldu. Bunu başlatan maalesef kendileridir (Rumlar). Yıllar sonra açıkladıkları Akritas Planı'nda bunun böyle, safha safha olacağını belirttiler." diye konuştu.
Rumların ilk günden itibaren Türk bölgelerine karşı yoğun silah atışı gerçekleştirdiğini söyleyen Bayar, 24 Aralık gecesi iyi muhasara altında kaldıklarını, bu tarihte Küçük Kaymaklı bölgesi ile Lefkoşa arasındaki bağlantının tamamen kesildiğini dile getirdi.
Bayar, 25 Aralık 1963'te Küçük Kaymaklı bölgesini terk etmek zorunda kaldıklarını kaydederken, bir gün sonra bölgeye gelen Rumların evde mahsur kalan, yatalak olanları ve evini terk etmeyenleri esir aldıklarını veya kurşunladıklarını hatırlattı.
Bayar, "Kanlı Noel saldırılarının 58. yıl dönümündeyiz. Kıbrıs Türk halkı, işini, evini ve malını kaybetti. 103 köyden 30 bine yakın insanımız, bütün mal varlıklarını geride bırakarak, daha güvenli bölgeye sığındılar. 1974'teki Kıbrıs Barış Harekatı'na kadar bu mücadele yıllarca sürdü ancak en zor günler, o ilk aylar ve 1964 yılıydı." dedi.
O süreçte sağlık, eğitim, iletişim ve diğer ihtiyaçların TMT idaresince giderildiğini anımsatan Bayar, bu mücadeleyi Kıbrıs Türk halkının omuz omuza verdiğine ve devletin temellerinin bu dönemde atıldığına işaret etti.
Bayar, EOKA militanlarının 48 saatte teslim almayı hedefledikleri Türk bölgesindeki mücahitlerin, destan yazarak direndiğini, bunu yaparken de büyük bedeller ödendiğini vurguladı.
103 köyden göç eden Kıbrıs Türkleri'nin her şeylerini geride bıraktığını ve aç susuz kaldığını anımsatan Bayar, sözlerini şöyle sürdürdü:
"1963-1974 arasında Türk Kızılay yardımlarıyla, ana vatan Türkiye'nin her türlü desteğiyle ayakta durmayı başardık. Bu 11 yılda 'Türkiye bizi bırakmaz, mutlaka bunun hesabını soracaktır' yönünde inancımız vardı. Çok şükür 20 Temmuz 1974'te (Kıbrıs Barış Harekatı) o anı yaşayabildik, o bizim için her şeye bedel, değeri ölçülemez. Bugün de bir devlete sahibiz, nüfusumuz ve hudutlarımız belli. Artık Rum öyle istediği gibi her yere saldırarak, insanımızı katledemiyor ve kaçıramıyor. En mühimi, 48 yıldır Ada'mızda barış ve huzur vardır. Şimdi bütün mesele bu devleti yaşatmak, ileri götürmek ve insanımızı mutlu etmektir. Ana vatanımızla bu güçlü bağımızı devam ettirdiğimiz sürece, karşı taraf başarılı olamayacaktır."