Üreten: Zorluklara rağmen koşu sevdalısıyım

Pandemi yoğun bakım hemşiresi, başarılı atlet ve uzun mesafe koşucusu Buse Üreten, korona virüs mücadelesinde ön saflarda, bir sağlık emekçisi olarak başarıyla görev yapıyor.
Pandeminin başlamasından bu yana yaklaşık bir yıldır gönüllü olarak pandemi yoğun bakım hemşiresi olarak görev yapan Buse Üreten, son 3 ay içinde haftada 80 saati aşkın çalışma saati ile görev yaptı. 30 yaşındaki başarılı atlet Buse Üreten, günde 14 – 17 saat arası çalışma temposuyla görev yaparken, boş kalan vakitlerinde ise antrenman yapmaya çalışıyor.
Buse Üreten, atletizme başlaması, yaşadığı zorluklar ve hedefleri ile ilgili açıklamalarda bulunurken, şunları söyledi:
“Spor hayatım ilkokul yıllarımda voleybol ile başladı. İlkokulda kısa mesafe atletizm alanlarında sadece yarışlara katıldım. Üniversite hayatımda voleybola ara verip hangi spor dalıyla devam etsem diye düşünürken, futbol sahasında çim üzerinde 5 tur ile koşu hayatımbaşladı. Yaklaşık 10 yıldır atletizm ile ilgilenmekte daha profesyonel olarak ise son 5 yıldır uzun mesafe koşmaktayım.
Aslında ben kendimi atletizimci olarak nitelendirmiyorum.Ben koşuya sevdalıyım.Fakat yoğun iş hayatımla bağlantılı olarak yapmaya çalıştığım bu sporu yürütebiliyor olmam aslında bu spor dalına ne kadar önem verdiğimin en büyük örneğidir.
Yoğun iştempoma rağmen, boş bulduğum vakitlerimi antrenman yapmaya ayırıyorum. Ancak bu şartlarda çalışmak oldukça yorucudur.Tüm sporlar dallarında olduğu gibi atletizimdede beslenme, doğru antrenman ve uyku kombinasyonuplanlı olmalıdır. Böyle olursa tam verim alınabilir. Pandemide beni en çok etkileyen haftanın 4 günü, gece nöbetimin olmasıdır.Bu durum uyku düzensizliğine neden oldu. Uyku düzensizliğime bağlı olarak da kaslarda yorgunluk hissediyorum. Bu da ertesi gün aktif şekilde antrenman yapmama engel oluyor.
Sporun olduğu her yerde beslenme de aslında bir alışkanlık değil, bir yaşam şekli haline gelmelidir. Temeli oturtabiliyorsanız hiçbir durum yada değişim sizi etkilemez.
Ben hiçkimseden destek almıyor bireysel olarak yürütmeye çalıştığım bu spora maddi ve manevi tüm desteği ne yazık ki kendim sağlıyorum. Aslında hedefim her zaman kendimle olmuştur. “Nasıl bir önceki derecemi daha iyiye çekebilirim?” sorusuyla kendimle yarışıyorum. İnsan önce kendiyle yarış halinde olmalıdır.
Yaklaşık 5 yıldır gerek Kuzey Kıbrıs’ta,gerek Güney Kıbrıs’ta gereksede Türkiye’de yarışıp yaş kategorimde kürsüyeçıktım.Ama kürsüye çıkmak yetmez. Hep bir sonraki yarış için konsantre olmak zorundasınız.Hedefimden çok en büyük hayalim İtalya Roma’da yada Hollanda’da bir yarı maraton yol yarışına katılıp derece alabilmektir.”