Ekonomik sektörler içinde Tarım, diğer geçim kaynaklarınagöre dahaaz kazançlı, riskli ve zordur. Hele yağışlara dayalı üretim yapmak,doğa ile kumar oynamağa benzer.
Ülkelerin kendi kendilerine yeterli olması ve başka ülkelere bağımlı olmaması bakımından, tarım önemlidir
İşte bu nedenle bütün dünyada tarımsal faaliyetlerin sürdürülmesi için, devlet üreticileri maddi olanaklar sağlayarak desteklemektedir.
Yalnız, devlet yardımlarının ülkeye, tarımcılara ve tarım kesimine yararlı olabilmesi için ; mutlakabelirlenecek hedeflere ulaşılması amacı ile yapılmalıdır.
Ayrıca genellikle devlet yardımları,kendi ihtiyacına dönük yetiştiricilik yapanlara değil, ticari ve ekonomik düzeyde üretim yapanlara verilir.
Fakat sırf ekonomik ölçekte ve/veya geçimini sadece tarımdan elde ettiği için, ilkel yöntemlerle üretim yapan veya ülke ihtiyaçlarının karşılanmasına dönük üretim yapmayanlara devlet yardımı verilmesi, ülkeye yararlı olmayan faaliyetin teşvik ve desteklenmesi anlamımda olup, yanlıştır.
Örneğin devlet yardımları, ülkenin genel sorunu olan toprak erozyonununçözümü , ekonomik değeri olan yeni bitki türlerinin yetiştirilmesinin teşviki, ilkel sürü hayvancılığından modern ağıl hayvancılığına geçilmesinin sağlanması,modern tarım yöntemlerinin kabul ettirilip uygulanması ve ülkenin genel çıkarları bakımından yapılması gereken yetiştiriciliğin sürdürülmesinin sağlanması amacı ile verilmelidir.
Hayvanlarının gereksinimi için yem bitkisi yetiştirmeyen, hazır yem satın alarak hayvanlarını besleyen, devletin ormanında ve başkalarının arazilerinde otlatanlara devlet yardımı verilmesi, ülkenin genel çıkarlarına hizmet etmeyen zararlı bir uygulama olup, yanlış tarım yapılmasını destekleyip teşvik etmek demektir.
Nitekim İngiliz ve Kıbrıs Cumhuriyeti döneminde hayvanlarına yem bitkisi yetiştirilip yedirilmesinin özendirilmesi amacı ile, küçük baş hayvan başına 2.3 dönüm, büyük baş hayvan başına 5 dönüm hayvan yemi yetiştirilenlere parasal destek sağlanırdı.
Bu nedenle hayvancılıkta devlet yardımları verilirken kazançlı, modern ve ülke ekonomisine katkı sağlayacak şekilde yetiştiricilik yapılması teşvik edilip desteklenmeli.
Öte yandan sadece geçimini tarımdan elde edenlere, yani profesyonel üretici olanlara devlet yardımı verilmesinin ve başka işi olup da tarımsal üretim yapanlara yardım verilmemesinin,ülkenin çıkarlarına olmadığı görüşündeyim.
Böyle bir uygulama, insanların çalışmasını caydırıcı ve tarımsal alanların atıl kalmasına sebep olması bakımından sakıncalıdır.
Kırsal alanlarda yaşayan, memur veya başka bir geçim kaynağına sahip olan kişilerin sahip oldukları arazilerini ekip biçmesi ve zamanını çalışarak geçirmesi takdir edilmesi ve desteklenmesi gereken bir eylemdir.
Çünkü tarımı ikinci iş olarak yapanlar, sahip oldukları tarımsal arazileri atıl durumda bırakmamakta boş zamanlarında çalışmakta ve üretim ile ülke ekonomisine katkıda bulunmaktadırlar.
İstatistiklere bakılırsa halen tarımsal kesimde üretim yapanların büyük bir kısmı, tarımı ek iş olarak yapmaktadır. Bazı tarım kollarında da, bir ailenin geçimini sadece tarımdan elde edebilmesi mümkün olmamaktadır.
Kısaca devletin tarım kesimine verdiği maddi yardımların, ülkenin genel çıkarlarına hizmet etmesi gerekir.
