Öğrenilmiş çaresizlik

                Hayattaki şu büyük çaresizliğin insanoğlu ölümün karşısında yaşıyor. Ama hayatta bundan da büyük bir çaresizlik daha var aslında. Bu da bir annenin evladını kaybetmesi karşısında yaşadığı çaresizlik. Yaşarken ölümün hayatın sonunda olduğunu sanırız. Oysa ölüm yaşadığımız hayatın her anındadır. Bunun da en açık ispatıysa “Trafik kazalarıdır!”

                Modern yaşamı kabul eden her toplumun en önemli sorunlarından biri de trafiktir. Ve bu soru zengin, fakir, genç, yaşlı denen topluma tamamının ortak sorunudur. Gözle görülür şeklinde KKTC’de artan nüfusla orantılı olarak sürücü ve motorlu araç sayılarının da günden güne arttığı bilinmekte. Bunun sonrasında, gerek ülke şartlarındaki yetersizlik ve gerekse de yalansız artışlar bu teknolojinin bize yarardan çok zarar getirdiğini gösteriyor. Ama araçlar artık hayatımızın olmazsa olmazları arasında. Buna karşı 2017 yılı içerisinde yaşanan 3972 kazada 38 kişi yaşamını yitirmiş 1300 üzerinde kişi ise yaralanmıştır.

                2018 yılındaysa sadece Mayıs ayının ortalarına kadar 13 kişi trafik kazaları sonucu hayatını kaybetmiştir. Takla korkunç… Rakamlar korkunç… Rakamlar konunun vahametinin anlaşılması açısından yeterlidir aslında. Ancak ülkemizde sosyal sorunların en önemlisi kabul edilen Trafik sorunu, maalesef kamuoyunda kendine yeterince yer bulamıyor. Bunun en büyük sebebiyse hala zihinlerde trafik biliminin tamamen yer etmeyişidir. Her gün küçük ya da büyük kazalarla kendini hatırlatan bu sorun çözüm yollarını da kendi içinde barındırıyor. Bunun anlamak için bakmaktan öte biraz da bir şeyler görmek gerek. Öncelikle ülkemizdeki Trafik kazalarının nedenlerini doğru bir şeklide ortaya koymak gerekiyor. Nasıl mı? Elbette, altyapı çalışmalarının tamamlanması, ilk yardım hizmetlerinin güçlendirilmesi ve suçla orantılı ceza sisteminin geliştirilmesi zararı önlemenin başında bulunuyor. Ama sorun hala bitmiyor tabi. Bunların yanında ülkenin trafik konusunda kendine özgü problemleri de bulunuyor. Bölünmüş yolların artması ve yollara kameraların yerleştirilmesiyle birlikte caddelerde polis görmez olduk. Oysa ne kadar kamera olursa olsun sürücüleri her an polis ile karşılaşma riski altında tutmak gerekiyor belki de.

                Özellikle de Girne-Güzelyurt ve Lefkoşa-Güzelyurt yolları ölümlü kazaların en sık yaşandığı noktalardır. Bunu anlamak için kazaların nerede olduğunu bakmak yeterli. Örneğin 2018 yılının, 1 Ocak akşamında Girne-Güzelyurt anayolunda yaşanan kazada iki kişi hayatını kaybetti. Yine 31 Mart   Yuvacık-Güzelyurt anayolunda gece meydana gelen trafik kazasında bir kişi yaşamını yitirdi. İlk bakışta bile bazı sonuçlara varmak çok zor olmasa gerekir… Bugün ben güzergahlarda hem yayaların hem de sürücülerin yaşamını kaybettiği pek çok kazalar yaşanıyor. Bu da bize sadece kameraların yeterli ve özellikle bu noktalarda daha fazla önleme ihtiyaç duyulduğunu gösteriyor. Sonuçlar pek çok çözümü içinde barındırıyor ama görene… İnsanın sevdiği öldüğünde içinde kırık mum yanar ve her gün biri sönermiş. Ancak bazı kayıpların yaktığı mumlar hiç sönmüyor. Hatta gün geçtikçe daha da alevleniyor. Bunu engellemek içinse önce işe insan kaynaklı hataları düzeltmekle başlanmalı. Başka bir deyişle bu işe önce kendimizi düzeltmekle başlayabiliriz. Ya sonra, hayat ölüme bile meydan okuyabilirken biz neden bu öğrenilmiş çaresizliği yaşamaya mahkum olalım ki?

2018 YILI GECE MEYDANA GELEN ÖLÜMLÜ KAZALAR

2018 YILI GÜNDÜZ MEYDANA GELEN ÖLÜMLÜ KAZALAR

TRAFİKTE SÜRÜCÜNÜN SEÇİMESİ VE KONTROLÜ BU BÜYÜK DAVANIN ÖZÜNÜ TEŞKİL EDER!