1. Atarinin adaptörü ısınıp ateş olana kadar Süper Mario oynamak.
O adaptörün kaç kere yenisi alınmıştır kim bilir.
2. Bir çocuk için güneşli günlerin vazgeçilmezi olan, ayna parçalarıyla evlerin açık pencerelerinden ışık yansıtmak.
Lazer çıktıktan sonra anılarımızın bir köşesinde kalan en zevkli eylemlerden biriydi.
3. Tetris oyununda hırs yapıp en son yapılan rekoru kırmaya çalışmak.
Bütün parçaları güzelce düzene sok ve en son uzun parçayı bekle. O anın zevki bambaşka.
4. Annenin yaptığı pudingin tencerede kalanlarını sıyırmak.
5. Oynayacak bir şey bulamadığımız zamanlarda gereçleri sokakta rahatlıkla bulacağımız 3 taş, 5 taş gibi oyunlar oynamak.
Şimdiki çocukların yüzlerce oyuncakları var tabii birinden sıkılınca diğeriyle oynuyor.
6. Tahtaya çiviler çakıp parmaklarımız acıyana kadar bozuk parayla futbol oynamak.
Usta langırtçılar kolay yetişmiyor.
7. Aniden sahibi gelmesi gerilimi yaşatan meyve ağaçlarına dalmak.
Kendi işiniz bittikten sonra "Ağaca dalan varrrr!" diye bağırıp arkadaşları tutuşturmak paha biçilmez.
8. Plastik şişeleri yan yatırarak kurbağa yavrularını (iribaş) yakalamak.
Tabii biz bunları belli bir yaşa kadar balık yavrusu sanıyorduk ya orası da ayrı.
9. Hızlı sallanmanın adrenalini yetmiyormuş gibi en üst noktaya çıktığında salıncaktan atlamak.
Şimdiki salıncaklarda ekstra güvenlikten ötürü atlamak ne ki hızlı sallanmak bile zor.
10. Kullanmaya dahi kıyamadığımız Monami pastel boyaları gözümüz gibi korumak.
Sahip olanların özenle kullandığı, olmayanların ise hep hayali olan Monami markası boyalar.
11. Karşımıza aniden bir şey çıkma tehlikesine rağmen korkusuzca sinek ilacı sıkan arabanın arkasında bıraktığı dumanın peşinden koşturmak.
Bu dumanlı sinek ilacı arabalarını görmeyeli uzun zaman oldu. Galiba piyasadan kalktı hepsi.
12. Elektrik borularından yaptığımız araçlar ile külah fırlatmak suretiyle meydan savaşlarına çıkmak.
Ucuna iğne takan muzip arkadaşları esefle kınıyoruz.
13. Acısına rağmen her parmağa mandal takmak.
Çocukken korkulu rüyamız olan Elm Sokağı serisindeki Freddy taklidi yapmadan da olmazdı. Kulağa küpe şeklinde takmışlığımız da vardır.
14. Gazoz kapağı ve iyi bir mermer taşı bulmak için sokak sokak dolaşmak.
Hangisinin kaçlık olduğunu bütün mahalle bilir en nadir olanını bulmak için karış karış dolaşırdık.
15. Babamızın veya kendimizin yaptığı tornetle sürüş keyfi yaşamak.
Akülü arabalar da neymiş.
16. Sırf en sevdiğin çizgi filmi kaçırmamak için sabah erkenden kalkmak.
Şimdiki çizgi filmlerin belli bir saati yok ve her vakit olabiliyorlar ekranda. Bölümü kaçırdın mı da aç video sitelerinden izle. Oh ne rahat!
17. Arkadaşlarla veya aileyle toplanıp İsim-şehir oyununu oynamak
Şimdiki çocuklar kafalarını televizyondan, tabletten ve diğer oyunlardan kaldırabirebilirlerse aslında ne kadar eğlenceli oyun olduğunun farkına varabilirler.
18. Çocukluğumuzun vazgeçilmez lezzeti bisküvi arası lokum yapmak ve afiyetle yemek.
Şimdiki abur cuburlara bin basar da işte yeni nesile anlatamıyorsun.
19. Helikopter geçerken Kızılderili gibi "hababbaba" diye sesler çıkarmak.
Neden yapardık hiç bilmem ama şimdiki çocuklarda olmayan bir özellik. Helikopter sesini duyduğumuz an pencerelerde bittiğimiz günleri gerçekten özlüyorum.
20. Kiremit ve tuğla taşlarını ezip, tozlarından kına yapmak.
Zararlı olup olmamasına aldırış etmeden kaldırıma oturup bir güzel uğraşırdık. Hem de tükürükle kına kıvamına getirirdik.
21. Bisiklet tekerleğine pet şişe sıkıştırarak motor sesi çıkarmak.
İçimizdeki motor aşkını durdurabilene aşk olsun. Şimdilerde tabii ki rastlamak mümkün değil.
22. Y şeklindeki dala serum lastiği bağlayarak sapan yapmak.
Günden güne tarihe karışıyor...
23. Poşetten ya da gazeteden el emeğiyle küçük bir uçurtma yapıp neşeyle uçurmak.
Şimdiki çocuklara yapsak "Bu neymiş ya" deyip yüz çevirirler açıkçası.
24. Parmağımızdaki zar tabakasından iğne geçirmek.
Yapmayanımız yoktur.
25. Evde sabunlu su hazırlayarak balkona çıkıp baloncuk çıkarmak.
